گیلاس تک دانه قرمز از بزرگترین قشنگی های تابستونه، مانتوهای خنک رنگارنگ، تصمیم به لاغر شدن تا پاییز .بی حس شدن به وقایع بد، یه جایی دیگه حوصله غصه و گریه نداری انگار دیگه انتظاری از دنیا نداری میگه ولش کن بذار همین جوری بره جلو از افکار پلیدم ننویسم بهتره . روزه تعطیلی منه .باید بلند شم اتاقمو مرتب کنم و شروع کنم خوندن .خوندن و پیاده روی نجات دهنده های منن منی که هیچ لبخند نوزادی رو برای نجات ندارم .

دارم به مرگ خودم فکر میکنم به اینکه چه حسی دارم اون لحظه دوس ندارم حسرت زده باشم دوس ندارم یه دفعه بفهمم ازین زندگی استفاده نکردم حرومش کردم امروز این خورشیدی که من دیدم و خیلی ها ندیدن .میخوام برای اون قسمت هم برنامه بریزم میخوام بقیه این عمر که معلوم نیست چند ساله درست باشه که حسرت نخورم حالا دارم فکر میکنم چیکار کنم: اول اینکه تند مزاجی و عصبانیت رو کنار بذارم حتی اگر حقم خورده بشه ولی عصبانی نشم سعی کنم ما مردم سلوک بیشتری داشته باشم .

نمیدونم باید بهش چی بگم من نه نفرتی از او دارم و نه علاقه ای پس باید او صدایش زد در هر صورت او مرد و من مثل احمق ها دارم فضای مجازی را پر از تسلیت میکنم و مثل احمق تر ها به تسلیت ها جواب میدهم . احساس میکنم با خودم بازی کثیفی میکنم اگر فقط ذره ای ناراحت باشم به خاطر باباس چون دل ندارم ناراحتی و گریه اش را ببینم نگرانش هستم . مرگ عحیب ترین اتفاقی است که ساکنین زمین با آن مواجه میشوند چه برای کسی که میرود چ کسانی که میمانند .